waterling en zenit afscheid van de donau

Inklaren in Roemenie op 27 juli in Drobeta Turnu Severin bij km. 935. We waren laat, 8 uur en de klok telt in Roemenie nog een uur erbij. Aan een ponton afmeren, Douane, waterpolitie en grens politie aan boord om in de stuurhut allerlei papieren in te vullen. Onze stempel en een handtekening erop en klaar. In het donker naar een plek voor de nacht. Deze was geadviseerd door een man uit Noorwegen die we in Belgrado hadden gesproken bij het visrestaurant. Tegen een Nederlands jacht, de Roama met een Engels echtpaar afgemeerd. Neil en Sue zijn genoodzaakt hier langer te blijven omdat Neil een misstap op een ponton heeft gemaakt en daardoor een lastige operatie aan de achillespees in Boekarest moest ondergaan. Twee dagen langszij gebleven met een barbecue bij Neil en een oosters gerecht bij ons, klaargemaakt door Wil. . Vanaf hier zijn er voorlopig geen verwen haventjes meer met water en stroom. Voor de kapitein is het goed opletten op de brede Donau, overal groen van de bomen en diverse eilanden. De verre kijker is nu zijn grootste vriend. Vanaf kilometer 935 tot 493 ankeren we regelmatig achter een eilandje, of in een zijarm van de Donau, met de ankerwacht (satelliet positie) op scherp. Een keer spannend omdat een pieper s´avonds afging en het stikdonker was om je te oriënteren. Gelukkig loos alarm, Wil had hem te krap afgesteld.. Langs de oevers in Roemenie zien we naast de vele vissers ook andere taferelen, zoals een man en vrouw de was boenen terwijl een paard en wagen wacht.. 3 augustus gestopt in Giurgiu (km. 493) een behoorlijke stad voor Roemeense begrippen. Aan een douane ponton af kunnen meren. Ga je na twee nachten afrekenen, betaal je voor drie plus belasting, in euro´s. De eerste keer in Drobeta heeft Ria er een nacht af kunnen praten. Deze keer spreken we € 10.- voor 24 uur af, maar een ander die af moest rekenen blijft star, hij rekent de datums. Eind bedrag € 39.60. Tussen haakjes de meisjes regelen de douane. Vanuit deze plaats Boekarest bezocht. Een keer drie nachten in Silistra (km.376), de laatste stad van Bulgarije overnacht. We meerden we af bij een vijf sterren hotel. Na een paar uur komt de douane met een auto naar ons toe, vraagt om paspoorten en scheepsdocumenten en neemt Ria mee, ik was wat traag en hun schip lag aan de wal, om ongeveer 500 meter verder in het kantoor ons in (en uit) te schrijven, want we blijven verder in Roemenie. De volgende dag een kleine wandeling, bierproeven voor de inkoop en eten in het prachtige hotel, met als dessert geen ijs, maar een praatje met de eigenaar, zijn vrouw en een tolk aan onze tafel met een mooie wijn. Hans en mr. Stefan Raichev vonden elkaar in een serieus gesprek over vlees en met Wil in een moppen variant, ook een beetje serieus over de watersport en de K.N.M.C. Een schaal met verschillende soorten gesneden salami producten, uit zijn bedrijf “MEKOM”, kwam op tafel en werd uitgeserveerd. Met een afscheid als, ik zie jullie en jullie clubgenoten graag terug in onze haven, gingen we moe naar ons mandje. De prospectus heb ik de volgende dag uitgebreid gelezen en daarna begrepen waarom hij tot de ondernemer van het jaar 2005 in Bulgarije is uitgeroepen. Deze avond heeft ons geld op geleverd, i.p.v. van € 30 per nacht zijn ze gereduceerd naar € 1 per meter. Zondag 8 augustus, een bijzondere dag. Niet alleen is ons kleinkind jarig, maar het zijn ook onze laatste kilometers op deze rivier. Ze heeft ons zonder problemen, met een prachtige waterstand (zij kan ook heel ondiep zijn) naar onze bestemming gebracht. Een sprinkhaan van acht centimeter deed zijn best om het laatste stuk naar Cernavoda bij KM.299 mee te varen. Hier verlaten we de Donau en gaan door een kanaal van 64 kilometer naar Constanta aan de Zwarte zee. Een tweede uitdaging begint hier, het eerste gedeelte nemen we mee als een bijzondere waarde volle ervaring, maar eerst genieten we van de heerlijke zeewind die een geweldige verkoeling geeft na alle warme weken en voor het eerst in de avond geen muggen, die feilloos de plek vinden die je niet hebt ingesmeerd. We krijgen net een sms je van Neil dat het vlot op 7 augustus is gezonken. Ze vaarden naastzij mee met een binnen schip en waren daar ook aan boord toen het touwtje brak. Over ongeveer 10 dagen zijn de Engelsen hier en varen ze met hun mee naar Istanbul. Met elkaar de Main, Main-Donau en de Donau bevaren in 89 dagen, waarvan 46 dagen een gemiddelde van vijf motoruren. Als iemand andere informatie over deze prachtige reis wil, neem gerust contact op. Erg “ warme groeten” van ons allen , Ria en Wil met Hans en Grada.