Nieuw Oostenrijk - Slowakije

Beste allemaal, Marina Wenen, het is dinsdag avond 22 juni 9 uur. Rechts van mij stroomt het water lustig verder en voor mij zakt de zon achter de bomen weg en geeft een prachtige kleurrijk rood wolkendek terug. Het lijkt wel of het hier eerder donker word als in de NL, nou ik weet het wel zeker, de kortste nacht !!!!!! Maar goed, vrijdag 11 juni gestopt in Grein en inmiddels 144 van de 375 Oostenrijkse Donau kilometers gevaren. Een leuk stadje in de buitenbocht van de rivier, met een heerlijke ijssalon, een klein haventje, waar je in het mooie club gebouwtje zelf je muziekje op kan zetten en je eigen drankje uit de koelkast kan pakken, met elkaar een praatje maakt, om vervolgens de centjes in een busje te doen. Het haven geld gaat in een brievenbus. Ria en Wil varen zaterdag verder , met hun Oostenrijkse gast Christel, door het mooie Wachau gebied naar Krems, waar de trein op haar wacht. Buiten eten is ons vandaag niet gegund, we zitten nog geen 10 minuten of een windvlaag waait de sla van het bord, regenhoos en onweer er achteraan. Voor de zondag heeft Hans een auto gehuurd, om zijn moeder en zus marleen van het vliegveld (170km.) in Wenen op te halen. Ze zijn onze gasten voor een week. Maandag onderweg naar Spitz, met een tussen stop in Melk om het Stift (klooster) te bezoeken. Een mooi klein gasten steigertje in de gierende stroom word even ons plekje voor een paar uur. Als we dinsdag Krems passeren zijn de bergen verdwenen en word de Donau weer breed en rustiger. Wat hebben we genoten van het natuurlijke verloop van de Donau door de bergketen, met het snel stromende water, wat zilver gekleurd is door het meesleurende zand. Wil en Ria sluiten hier weer aan. Tulln is onze volgende stop. In het clubhuis aan de schnitzels, vrolijk bediend door Norbert een kok en ober in korte broek en schort. In de regen, op woensdag 16 juni naar Wenen en 47 km. verwijdert van Slowakije. Na 3 volle dagen in de stad, reizen Marleen en mama af. Zondag een feest dag, Ria is 47 jaar getrouwd en Wil gelukkig( zegt Wil), een 4 gangen diner als traktatie met hun dochter Astrid, haar echtgenoot en zoon, die donderdag zijn gearriveerd . Dinsdag, de laatste dag in Wenen, hebben we besteed in slot Schönbrunn, daarna afscheid van hun kinders en ons voorbereid voor het volgende traject. Met een tevreden gevoel varen we weg van Wenen, richting Bratislava in Slowakije. Het landschap veranderd snel, het water breed en de oevers ruig, met hier en daar weekend huisje op palen en een mega kruisnet (om te vissen) boven het water. We passeren de voormalige douane pontons en varen nu 172 km door Slowakije. Voor de jachthaven ingang van Bratislava heel veel drijfhout dat door de stroom hier blijft circuleren. We laten de boot er rustig door heen glijden. Bij Dodo in het clubhuis een super avond beleefd. Geluisterd en gedanst op Slowaakse zang met muziek. Een groep van 17 man (dikke 50 ers) zaten hier ter afsluiting van hun vakantie te eten. Zes van hen bespeelde een instrument, 1 accordeon, 2 x gitaar, 2x banjo en de bas. Zij zwerven met een zelf gemaakt, demontabel vlot de ”admirál Grog” al 6 jaar, in hun vakantie over Europese wateren, eerste reis in Finland. Met een vrachtwagen word het vlot naar de plaats van bestemming gereden. Het zijn jongens jongens dromen die ze nu waar maken. Donderdag met een taxi naar Bratislava en vandaag vrijdag naar Komárno. Doordat we op de grens varen gaat de Slowaakse begroeting vlag naar binnen bij km paal 1811 en bij km.1768 komt de Hongaarse vlag in top. Nog een paar dagen, dan zijn we in Boedapest. Een hoogte punt op deze reis. Wordt vervolgt. De OOST WEST vaarders, Hans, Grada, Wil en Ria.