Hongarije

Daar zijn we weer,zondag 11 juli, Dunaföldvár bij km.1561. Ruim twee weken geleden via Esztergom naar Szentendre, een toeristen dorp,(Volendam zonder vissers haven) en vrijdag 2 juli naar marina Boedapest, met twee nachten die tot in de ochtend gloren zijn gevuld met: keboem, keboem, keboem. Aan het einde van de lange smalle haven is een walhalla voor de jeugd. Wat kan een mens dan vreselijk blij zijn met een klein pilletje. Voor ons aan de steiger ligt een vlot met een hokje erop. Aan de spiegel een 18 pk. b.b. motor. Dit Duitse echtpaar laat zich op de stroom, vanaf Duitsland, afzakken tot de Zwarte Zee, om daarna met de fiets hun tocht naar het onbekende te vervolgen. Ons hoogte punt in Boedapest was een concert in de open lucht op een eiland in de Donau. Een zigeuner orkest van ca.100 man plukte net niet de sterren van de hemel, maar sleepten ons daar wel mee naar toe. Geweldig. Het “ Széchenyi thermal bath” hebben we als heel bijzonder ervaren, een Cleopatra gevoel kwam naar boven. Woensdag 7 juli, we verlaten de Donau na Boedapest bij km. 1642 om via de Ráckeve - Donau arm onze tocht een stukje te vervolgen. Deze heeft aan het begin en eind een sluis en komt na 57 km. weer bij de moeder Donau terug. Dit zacht stromende water is voor ons bevaarbaar met een diepgang van 1.40 mtr. Hengelaars en kanoërs komen we overal tegen. Langs de oevers huisje, villa´s en vis- steigertjes in alle maten en vormen. In het water geen betonning, riet eilandjes en veel plastic flessen of stokjes aan een onderwater bevestiging. We hebben de eerste 40 km. tot in Ráckeve heel rustig gevaren omdat er zoveel te zien was. Hier geen overdaad aan toerisme, maar een boer met paard en wagen overvol geladen met los hooi en een lokale markt,met o.a. verse gedopte erwtjes, een pond voor 1euro. Een paar nachten hier gebleven. Bij km 1586 komen we weer terug bij de moeder rivier en laten ons afzakken tot Dunaföldvár, 25 km. verder. Wil heeft nu ruim twee weken geleden wat in de NL besteld en naar Boedapest laten komen, maar het pakketje is er nog steeds niet. De verstuurder is via alle communicatie middelen niet aanwezig, we weten geen pakket nummer, dus wachten we op iets, niets. Elk nadeel heeft een voordeel, we blijven overal wat langer hangen, Wil kan zijn airco inbouwen, mooi weer, prachtige omgeving, lezen, zwemmen, fietsen en vissen (foto). Kortom vakantie gevoel in Hongarije, waar we trouwens 417 km door heen varen. In Dunaföldvar liggen we aan een oude sleepboot in de Donau van een watersport vereniging. Twee mannen zijn uien en aardappels aan het schoon maken, een maaltijd voor de clubleden als afscheid van hun sleepboot. Deze moet weg. Een glaasje hebben we mee gedronken, de maaltijd over geslagen. Een blik op het vlees zei ons al genoeg, reepjes PENS. De kok kwam een beetje brengen om te proeven Hans heeft uit beleefdheid wat gegeten, maar toen de kok weg was kreeg het een andere bestemming. Het speciale Hongaarse gerecht was uitstekend gekruid, maar een weeïge smaak blijft het geven. Volgens Hans de geur van het slachthuis (dit voor de insiders). Iedereen die ons volgen tot een andere keer. Groetjes van Wil, Ria, Hans en Grada.