Zenit en Waterling door Servie

De doorvaart in Servië.
Bij de watersport vereniging in Dunaföldvár (km1561), vier dagen doorgebracht met o.a. een bezoek bij de Beierse Dieter en Linda, die hier 15 jaar wonen. We hebben ze leren kennen op de feestavond in deze vereniging. Aan hun gedekte tafel met een zelfgebakken taart, over o.a. de Hongaarse keuken gesproken, zoals de stoofpot van zondag. Hongaren hebben veel soorten stoofpot gerechten, vooral veel met kip. Hele kippen gaan er in. De nagels worden vooral door vrouwen van de poten afgeknabbeld. Zoals aan veel etenswaar in de NL., hangt aan deze nagels het etiketje “gezond”. 18 juli, In Hongarije uitklaren en 20 km. verder bij Servië inklaren. 500 mtr. vanaf het water is het douane kantoor. Een groot oud gebouw. Binnen en buiten in de steigers waar volop mensen (op zondag) aan het werk zijn. Vanuit een loketje doorverwezen naar een vriendelijke meneer in een royale gedateerde kamer met o.a. een ledikant en dekens. Hij vroeg of we geld hadden € 55 en om de papieren. (cargadoor??) Met deze man 4 kantoortjes af, hand tekeningen, stempel en klaar. Binnen een uurtje weer aan boord en na € 10 aan de ponton baas, voor het aanleggen, verder naar Apatin.(km. 1402) Sinds een maand hoeven we ons niet meer in iedere haven bij de grens politie te melden. In heel Servie (6 havens) hebben we ons nergens aangemeld en geen problemen gehad. Langs de oevers van deze machtige nu brede rivier tussen de bomen verscholen, veel huisjes en restaurantjes op palen, kleine dorpjes aan de oever, een tractor met achter zich een grote gaas trommel, al draaiend in de Donau, de wortelen aan het wassen. Klein koppeltje koeien met een hond en begeleider langs de rand van het water. Veel strandjes met een visser of recreant. Langs steile afkalvende zand oevers leuke huizen waarbij je soms denkt, nog een stevige bui en je spoelt omlaag. Na een paar plaatsjes bij km. 1254 in Novi Sad. Tijdens onze 5 uur palaver, (overleg wat doen we morgen) maken we kennis met Dušan een Serv, van achter in de veertig. Bieden hem iets te drinken aan, met als vervolg donderdag 22 juli, 8 uur, klop, klop, onze gast van gister met een Servisch ontbijt. Ruim 8 ons home made salami van 4 tot 8 maanden oud, rund of varkens in mooie plakken gesneden, 2 liter rakya (zelf gestookt), eieren, tomaten, pepers en broden. We hebben geproost en lekker gesmuld van zo’n royaal en speciaal ontbijt. Na deze bekende stad naar de volgende, Belgrado. (km. 1170) Afgemeerd bij een drijvend visrestaurant ´Vodenica´. Op de dag van ons vertrek, een uitnodiging in het restaurant voor de koffie. Terug aan boord met een doosje witte kaviaar van de karper, een fles brandy en een hoofd vol verhalen. Maandag 26 juli na vijf weken warm en soms ´te´ een heerlijke afkoeling door wat flinke buien. Aan de linker oever hebben we nu Roemenie, de rechter is nog Servië. Bij km.1040 varen we een kloofdal, de IJzeren Poort genoemd, van 110 kilometer binnen. Tussen de steile Karpaten. Aan de Servische zijde een ruïne met 9 torens die de doorgang bewaakt. De diepte meter schiet gelijk naar 40 meter, later op het smalste stuk naar ruim 80 meter. Aan het eind van dit indrukwekkende stuk komen we in een dubbele sluis en zakken 2 maal 15 meter. Kladovo km. 934 is onze laatste plaats in Servië. De vlag wordt dan verwisseld voor een Roemeense. Lieve allemaal tot een volgende keer. Ria, Wil, Hans en Grada.