Zenit en Waterling in Santorini.

Lieve familie en vrienden,
Degene die ons volgen zullen wel denken, hé hé daar zijn ze weer!!!!!
Gelukkig wel, geen enkele reden om je ongerust te maken hoor! De tijd heeft me even opgeslokt met andere bezigheden.
Inmiddels liggen we heerlijk, vanaf dinsdag 2 juni, op het Griekse eiland Santorini en is Wil vandaag, zaterdag een nieuwe ankerlier aan het plaatsen omdat de oude het begeven had. Deze lier is woensdag in een watersport winkel besteld en vrijdag middag aan boord gebracht, komende vanuit het hoofd depot in Athene.

Op dinsdag 26 april hebben we in Palamut echt afscheid van de Turkse gastvrijheid genomen.
Met de fikse wandelingen door de olijf- en amandel plantages, bezoek aan een Turkse scheepswerf, thee drinken op een dorpsplein en eten bij "Sali" nog vers in ons koppie richt de steven van ons schip naar Griekenland, het eiland Nísyros een klein eiland onder Kos. ongeveer 3 uur varen op een rustige zee.
In Palamut is geen douane kantoor, dus kunnen we ons niet officieel uitschrijven, waar we ook geen probleem van maken. We zijn niet van plan om die kant weer op te gaan en als we ooit weer naar Turkije reizen hebben we inmiddels een nieuw paspoort nodig. Het gaat vooral om je visum zegel die drie maanden geldig is, daar moet een gestempelde datum van vertrek bij.
Een paar leuke winderige dagen op het vulkaan eilandje Nísyros doorgebracht. Lekker een scooter gehuurd en naar de Stéfanos krater gereden. Met onze berg schoenen aan zijn we goed voorbereid om in de krater te kunnen lopen. Om ons heen kokende modderpoeltjes en sputterende openingen waaruit stoom en zwavel ontsnappen dat fel gele zwavel kristallen achterlaat.
Daarna met de scooter best steil met vele bochten omhoog naar het dorpje Nikiá dat tegen de rand van de krater ligt. Een wit dorpje met hele smalle straatjes en een mooi plein met de bekende choklákia mozaíek gemaakt van zwart en witte kiezelstenen.
vrijdag 29 april naar het een ieder bekende eiland Kos. In de stadshaven de boot naast een local afgemeerd en van 3 tot 26 mei onze voetstappen in Nederland neergezet.
Ria en Wil hebben in deze weken gasten aan boord gehad,Cees en Ien, en hebben met hun diverse eilanden rondom Kos bezocht.
vrijdag 27 mei van Kosstad twee en een half uur varen naar Kardámaina, een leuk vissers haventje, waar we ons weer aansluiten bij de Waterling.
Volgens de wind-guru is het zondag goed weer om over te steken naar Astypálaia ons laatste eiland van de Dodecanese, 42 mijl en ongeveer 6-7 uur varen.
De berichten geven windkracht 2-3 aan en golfjes schuin op de kop, dus geen enkel probleem, maar de laatste uurtjes trok de wind aan naar 4. Onder de zonnige hemel voor ons ziet de windkracht 4 er vrolijker uit dan de donkere lucht met 4 achter ons.
Eenmaal onder het eiland was er weer meer rust aan boord.

Twee dagen later van hieruit weer een oversteek van 52 mijl naar het prachtige eiland Santorini.
Wind berichten nihil en dat bleef hij ook, lekker kwispelend gevaren. Gelukkig vroeg vertrokken en optijd in het enige jachthaventje van dit eiland. De schepen die na ons binnen kwamen werden door gestuurd en moeten dan ergens een ankerplek op zoeken (staan op de kaart) en juist dat was ons probleem want Wil.......
Dit keer met een auto de eye- catchers van dit vulkanische eiland bezocht, zwarte kliffen met witte dorpjes erop, gitzwarte stranden en bij Firá de hoofdstad, een 580 treden tellend ezelpad 270 meter omlaag naar de kade, waar de cruise schepen voor anker liggen.
Hun gasten kunnen met een ezel of kabelbaan naar boven.
Wij zijn naar omlaag gelopen en met de kabelbaan terug. De ezelpoep die je tegen komt is droog en tussen de keien uit gelopen, maar ruiken doet het wel in de zonnige zon.
Gelukkig kunnen jullie in Nederland ook heerlijk van het mooie weer genieten net als wij, maar dan met andere vergezichten.
Hartelijke groeten Wil en Ria met Hans en Grada.