Zenit en Waterling bij Athene

Lieve familie en vrienden,
Wat is het toch heerlijk om iedere morgen wakker te worden met een zonnetje en dan je korte broek aan te trekken.
Op zaterdag 4 juni in Santorini, tijdens onze palaver, zwom er een hele malle bruin zwarte vis van ongeveer 15 cm. langs de boot. Hij sabbelde aan de algen en leek op een soepele penis met ronde fladderende vleugels. De vissen boeien mij altijd in een haven, vooral met een stukje brood word het een levendig schouwspel. de volgende dag naar het eilandje IOS. Als eerste een broodje voor de lunch gekocht en daarna het zout van de boot gespoeld. We hadden een 4 tje schuin voor en dan waaien er wel wat spetters over die veel zout achterlaten.
De volgende dag met ons vieren op 2 vierwiel karretjes over het eiland gecrost. Natuurlijk ontbreekt dan de lunch niet. Dit keer aan een baai met veel jongeren.
Meestal vind je in ieder plaatsje een paar kleine winkeltjes met voedsel, maar hier zowaar een kleine Carrefour voor onze nodige aanvulling.
7 juni om 7 uur de haven uit en op tijd aan de koffie in het volgende eiland Folégandros.
Leuke verrassing van Ria,bij mijn koffie had zij iets lekkers en mierzoet.
In dit piep baaitje met haventje s'avonds in een restaurantje gegeten. Een volumieuze moeder in de keuken en de dochter voor de klanten. De tientallen snel lopende kevertjes op de grond zorgden voor de onrustige afleiding. Een bijzondere trouw verjaardag van 40.
Woensdag de 8 ste een schitterende tocht langs het vukaan eiland Milos naar de haven in de baai van Adamas. Eigenlijk is deze grote baai een krater. Donderdagmorgen winderig, maar wel internet zodat ik het verslag van onze vrienden, de van der Laantjes kon lezen. Gelukkig is alles goed verlopen. Toen ik een berichtje terug wilde schrijven kwam een kapitein van een charter boot ons waarschuwen dat het beter is om hier weg te gaan. De wind die nu blaast gaat aantrekken en is voor dit gedeelte van de haven geen pretje. Zijn advies vaar naar de noord kant, daar is het rustig en ook mooi.Alle (zeil)schepen druk in de weer met lijnen en anker,op een inmiddels dwarse golfslag, stotend tegen elkaar. De vier heren zeilers naast ons aan stuurboord hadden over onze ankerlijn geankerd en daardoor met hun anker onze ketting over die van Wil getrokken. Met een pikhaak hebben ze geprobeerd om hun anker van onze ketting te bevrijden, maar de pikhaak verdween naar de bodem.
In een rubberboot kwam hulp van twee mannen waaronder de kapitein. Deze sprong in het water en loste dit probleem op. Daarna nam Wil onze ketting mee omhoog en trok het klem in zijn ankerkluis.
De mooie stoere gespierde kapitein die het door had, stond in zeer korte tijd bij Wil op het anker te springen, wat gelukkig los kwam en haalde de ketting eraf en dit alles op een stampend schip en roepende mensen op de kant. Wij hebben een half rondje om het anker gevaren, om met behulp van dezelfde kanjer in een goede positie te komen en binnen te halen. Eenmaal buiten de baai, was het een stuk rustiger op zee. De valwinden over de bergen maakten het water extra onrustig. Een uurtje verder weer geankerd voor de nacht.
Van Milos naar de eilanden Sérifos en Kythnos, in het pittoreske haventje en baai-tje Loutrá met aan het einde van het strand een warm water bron. Dit pinkster weekend zijn de laatste dagen op de cycladen eilanden.
woensdag 15 juni naar de olympic marina op het vaste land. Een grote kale haven waar we na een kwartier lopen en zoeken tussen de lege panden en winkels het haven kantoortje vinden. Het is even slikken als je na al die weken van geen of weinig, een nota van € 65.- havengeld krijgt.
Donderdag naar Aigina, een eiland voor de stad Athene. De vier verschillende soorten ferry's komen ieder uur en brengen veel bewegingen van mensen op de boulevard, waaraan wij met zo'n 50 anderen gezusterlijk met onze kontjes weer aan de kade liggen. s'avonds en s'nachts is de boulevard afgesloten voor het verkeer. De komende dagen gaan we Athene bezoeken.
Hartelijke groeten van Wil en Ria met Hans en Grada.