zenit en waterling in italie

Beste familie en vrienden,
Ome Leen van Rijk hier ben ik weer hoor,” geduld is een schone zaak”.
De laatste keer dat ik jullie groette waren we op 30 juni onderweg naar Lefkas. Een leuke stad waar we een plek langs de kade vonden en waar vooral in de avond, volop vakantiegangers lopen.
Regelmatig een opmerking van “ hé Hollanders!” of Engels sprekenden die vragen waar we vandaan komen, omdat ze onze vlag niet herkennen vanwege het club logo, in de linker bovenhoek.

Dit Griekse eiland Lefkas ligt zo dicht tegen de vaste wal dat je tussen de betonning door naar een brugverbinding met de wal vaart. De twee rijbanen klappen omhoog en de brug draait een kwart slag met aan één kant een grote opening, heel apart. Op vrijdag 1 juli om zeven uur passeren wij deze brug voor een tocht naar het eiland Paxos en vervolgens Corfu. We lagen nog maar net in Corfu haven, toen een natuur fenomeen zijn kunsten liet zien. Uit een donkere wolk, vlak bij de ingang draaide een wind- water -wervel hoos een paar minuten, daarna was het weer rustig, de wolken verdwenen en de zon scheen weer.
Lekker door corfu geslenterd, een dag een auto gehuurd en oa. het zomerverblijf van Sissi bekeken. Woensdag 7 juli onze neus richting Albanië, drie uurtjes varen naar de stad Sarande. De inklaringen door een agent laten verzorgen net als een tankwagen met diesel en een gids met auto. We konden ieder ruim 1000 liter hebben. Wil had op internet uitgevogeld dat het hier voordelig is. € 1.23 voor de goede kwaliteit, 0.30 goedkoper als Griekenland en Italië. We kunnen aan de douane kade blijven liggen, met een uitzicht over een baai met boulevard en hotels .
Het eerste wat opvalt in deze streek is het auto park, Mercedes in veelvoud wat er rond rijd, acht van de tien jong en oud. Prijzen liggen tweedehands ongeveer gelijk als in de NL.
De gids heeft ons gebracht naar een kasteel, een lokaal restaurant en een in de bossen gelegen drinkbare waterbron van 10 graden (bleu eye). In de communistische tijd een verboden terrein voor gewone burgers alleen voor gezagshebbers die daar konden verblijven om te jagen.
Hier in de omgeving staan ook een aantal ruines uit de Romeinse tijd.
De weerberichten zijn voorlopig voor de komende dagen heel goed en die gaan we benutten voor een paar grote oversteken.
Zaterdag de negende, ruim vijf uur naar het laatste kleine Griekse eilandje Otaonoi en vandaar de oversteek naar de hak van Italië, naar Santa Maria di Leuca. Een tocht van ongeveer 60 mijl, bijna negen uur over een rustige zee. Als we de kust heel vaag gaan onderscheiden, duurt het nog drie uur eer we bij de stad en haven zijn.
De volgende dag naar Galliopi in de Golf di Tarantol een zee tussen de hak en de zool. Onderweg bij een aantal grotten geankerd om ze in het rubberbootje te bekijken en in te snorkelen. In Galliopi riant door het haven personeel ontvangen en € 100.- lichter (havengeld).
Van schrik de volgende dag naar de overkant, weer ongeveer negen uur varen op weer een mooie zee. In dit kleine vissers haventje, Ciro Marina € 15.- . Van een visser een kilo hele grote garnalen gekocht, smullen.
Woensdag 13 juli om 7 uur op weg naar de bakker is het al lekker warm 29°c graden, overdag naar de 35, maar op zee aangenamer met een briesje, onderweg naar le Castella. Een plaatsje met een in Normandische stijl gebouwd kasteel voor de kust en heel veel vakantie vierende Italianen.
Een scheerapparaat is hier niet te koop, maar met een lady shave moet Hans zich maar even redden. Wil heeft nog scheerschuim.
Vrijdag op tijd de haven uit voor een tocht van 7 uur. Na een uurtje varen checkt Hans nogmaals de berichten (windguru) en ziet dat bij Rochella Jonica, tegen de tijd dat wij daar aan komen windkracht 6 á 7 staat, dus besluiten we terug te keren en een beter wind bericht af te wachten. Voor ons, maandag 18 juli, weer een heerlijke tocht met twee spelende dolfijnen voor de boeg langs kilometers lange stranden naar Rocella. Wil is zaterdagmorgen onder de kust naar een ankerplek halverwege gevaren en zondag het volgende stuk naar Rochella. Maandag is hij rechtsaf gegaan, om de tenen van de laars om daar de voorspelde stormachtige warme winden af te wachten. Hun doel is 23 augustus Rome en een paar weken naar huis en wij gaan rechtdoor naar het eiland Sicilië. Vanaf de verwaaid liggende Zenit, de hartelijke groeten, wij Hans en Grada gaan op de haven met een groepje lotgenoten een halve meter heerlijke pizza eten.