zenit weer op zoet water.

Lieve familie en vrienden.

Maandag 16 april een grote oversteek van 95 mijl naar San Remo in Italië. Een bloemrijk en verzorgd plaatsje met een prachtige haven en jachten van 7 tot 70 meter.
De wind berichten zijn erg onrustig.
Vrijdag de 20ste kregen we weer een kans voor een stukje van 5 uur, vroeg in de morgen, naar Antibes in Frankrijk. In het eind van de middag word het weer kracht 7-8. Dat heeft hij vijf dagen volgehouden. Maar het is een heerlijke haven en prettige stad om in te bivakkeren.
Donderdag de 26ste weer een stukje verder met een windje op de kont naar het vriendelijke stadje St. Maxime. De tijd gaat nu een beetje nijpen.
We hebben een afspraak met moeder Paula en zus Marleen (van Hans) op 2 mei in Frontignan als een afsluiting van onze zee periode en een welkom op zoet water. Maar de wind berichten blijven zeer onrustig en zij bepalen toch ons tempo. We klagen niet hoor als we het weerbericht van Nederland horen krijg je kippenvel ondanks de zon die hier bijna iedere dag schijnt.
Zaterdag 28ste naar de overkant van de baai, daar ligt St.Tropez. De berichten voor zondag klinken gunstig voor een lange tocht (8 uur) naar het kleine natuur eilandje Ile Pierre des Embiez, een mond vol, maar het ligt even voorbij Toulon. Hier heeft Paul Ricard (van o.a. de anijs alcohol drank) veel goede indrukken achtergelaten, zoals een mooie grote haven, een museum en een onderzoek centrum voor de visserij als ik het goed gelezen heb. Er stond inderdaad weinig wind, maar naar mijn gevoel wel mooie zeebergen hoofdzakelijk dwars en schuin voor, waar we heel soepel overheen glijden.
Koninginnendag werd weer een verplichte wandeldag. Ook geen straf. In de golf van Lyon staat 6-7 en die moeten we oversteken dus, wachten. Voor dinsdag 1 mei een afnemende wind.

De wekker om 5 uur, weerbericht checken en varen. En inderdaad, in het begin een erg onrustig zee, maar eer we een paar uurtjes verder waren een zee zoals we hem bijna de hele tocht hebben meegemaakt, rustig deinend. Het werd een 13 uur varend waardig afscheid van de meestal zonnige Middellandse zee. We hebben 4 jaar geleden een paar dagen in Frontignan gelegen dus wist ik nog aardig de weg voor een aantal boodschappen. En ja hoor 2 mei, om 10 uur Marleen en mama aan de koffie.
Na het diesel tanken voor de ZENIT en een gebakje bij het tweede kop koffie de motor gestart om via canal du Rhône à Sète onze reis te vervolgen naar het vestingstadje Aigues-Mortes. Door de prachtige Camarque, een groot delta natuur gebied met o.a. flamingo’s, ijsvogels en witte paarden. Bij de sluis van St. Gilles varen we de Petit Rhône op naar Arles.
Van hier via Vallabrègues naar Avignon om op donderdag 10 mei Mama en Marleen met een kleurtje en lekker uitgerust uit te zwaaien op het station van de TGV. Vandaag maandag 14 mei ligt de ZENIT met zijn gelukkige bewoners in Viviers, een oud stadje rond een bergtopje met op het topje een kleine Kathedraal. Ze is niet meer afhankelijk van de wind om haar koers te vervolgen. Vanaf nu vaart ze op de Rhône om vlak voor St-Jean de Losne rechtsaf te slaan naar de Doubs oftewel canal du Rhône au Rhin die eindigt in Mulhouse.
Hier in de buurt komen onze vrienden Theo en Agnes ons tegemoet varen en samen zakken we de Rijn af naar Nederland. Daar hopen we in juli-augustus onze trip te eindigen. Lieve mensen even een vaarwel van Hans en Grada, we hopen voor iedereen een gezellige zomer en graag tot ziens.